PS

Ik was gister iets vergeten te vertellen.. je zult je zometeen vast afvragen, hoe kun je dat vergeten, maar ik was t vergeten.

In de pauze liepen we met zn'n allen naar buiten om een kop thee te pakken en Steffi zn veter was los en ik dacht ha ik ga vervelend doen en op zn veters stappen. Zn schoen kwam af dus in die zin was t succesvol. Vervolgens gaf hij me een duw. Maar niet zomaar een duw, een hele harde duw. Hij verwachtte tegenstand die ik niet gaf omdat ik op nieuwe schoenen stond, die van Mum, mn balans verloren had en ik schrok me ook nog eens de pleures. Ergo he sent me flying... Ik landde 4 meter verderop met een dreun tegen een stel tafels. Ik dacht dat ik tegen de brandblusser geland was... Candice hoorde me vallen, mensen uit andere klassen dachten dat er een aardbeving was, anderen dachten dat Steffi aggressief gestoord was.. Ik ben meteen naar de wc gegaan, moest ik zoiezo al heen, maar ik was aan het huilen huilen. Niet van de pijn, maar ik was echt heel bang. Dus na een tijdje op de wc mezelf kalmeren naar buiten gekomen waar Candice stond met dr armen wijd. Steffi in de hal was helemaal oh sorry was niet mn bedoeling, je bent zo stevig etc etc etc etc en nu lachen we er om. Maar ik heb een giga blauwe plek op mn heup en mn ribbenkast. Mn elleboog heeft nog heel lang pijn gedaan.

Ik stap nooit meer op iemands anders veters als ik vreemde schoenen aan heb..